ปัญหาและอุปสรรค

1.  เส้นทางคมนาคม
2.  ค่าน้ำมันเชื้อเพลิงที่ขึ้นราคา
3.  ค่าซ่อมบำรุงยานพาหนะ

แนวทางในการแก้ไขปัญหาของสถานีฯ ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง 
                1.ปัญหาด้านการทำงานการเกษตรที่ขาดการอนุรักษ์ดินและน้ำ  ไม่ถูกต้องตามหลักวิชาการ  ทำให้ผลผลิตไม่พอกิน เนื่องมาจากมีการพังทลายของหน้าดิน  ทำให้ดินเสื่อมคุณภาพผลกระทบที่ตามมา ทำให้ชุมชนมีการบุกรุกแผ้วถาง  พื้นที่ป่าต้นน้ำเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
                 แนวทางในการแก้ปัญหา ใช้สถานีฯ เป็นศูนย์การเรียนรู้ที่มีการพัฒนาโดยเปิดโอกาสให้เกษตรกรทั้ง 3  หมู่บ้าน    เข้ามาปฏิบัติงานด้านการผลิตพืช  ผัก  ในโครงการฯ  ซึ่งถือว่าได้รับองค์ความรู้จากการปฏิบัติจริงทุกขั้นตอน ตั้งแต่การเขตกรรม(แปลงขั้นบันได)  การเพาะกล้า  การปลูก ปฏิบัติ ดูแล รักษา              การเก็บเกี่ยวผลผลิต การดำเนินกิจกรรม  ดังกล่าว   ส่งผลให้เกษตรกรเข้าใจถึงกระบวนการผลิต    ที่ถูกต้อง  และเหมาะสม  ก่อให้เกิดความมั่นใจด้านการผลิตสามารถนำไปปฏิบัติในพื้นที่ทำกินของตนเอง  ซึ่งเป็นการขยายผลสู่การผลิตเพื่อใช้สำหรับบริโภคภายในครอบครัว  ทำให้เกิดการลดค่าใช้จ่ายของครอบครัว  และที่สำคัญยิ่งคือ  ก่อให้เกิดผลดีต่อสุขภาพ  เนื่องจากพืช  ผัก  ที่บริโภคเป็นพืชผักที่ปลอดภัยจากสารพิษ  ในปี  2548  สามารถขยายผลสู่เกษตรกรทั้ง  3  หมู่บ้าน  ได้  35  ครอบครัว
                2.  ด้านการบุกรุกพื้นที่ป่าไม้ และไฟป่าเกิดจากการ ขยายพื้นที่เพื่อทำไร่ ของชุมชนทั้ง 3 หมู่บ้าน    โดยการใช้ไฟเผา เพื่อเตรียมพื้นที่แต่ไม่มีการควบคุมจึงทำให้พื้นที่เกิดความเสียหายซึ่งเป็นพื้นที่ป่าธรรมชาติเป็นประจำทุกปี
                 แนวทางในแก้ไขปัญหา    จัดระเบียบชุมชนในการใช้ประโยชน์ที่ดิน  สร้างความมั่นคงในวิถีชีวิตอย่างยั่งยืน  โดยให้สิทธิทำกิน  และที่อยู่อาศัยเป็นรายครอบครัว  สามารถตกทอดถึงลูกหลาน พัฒนาอาชีพให้เกิดรายได้ ดำเนินการปลูกฝังจิตสำนึก ให้ราษฎรรักษาป่าฝึกอบรมราษฎรอาสาสมัครพิทักษ์ป่า  และไฟป่า   ให้เกิดความรู้  ความเข้าใจ ร่วมกับชุมชนในการวางแผนฟื้นฟูสภาพป่า  การอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรป่าไม้       ทำให้ได้ป่าต้นน้ำคืน จำนวน 1,800 ไร่ สามารถเป็นที่หลบภัยของสัตว์ป่านานาชนิด เช่น เก้ง , หมูป่า    นกชนิดต่าง ๆ  และจากการสร้างฝายต้นน้ำลำธารยังช่วยดักตะกอนไม่ให้ไหลลงสู่น้ำแม่โก๋น ซึ่งเป็นต้นน้ำของเขื่อนแม่งัด  และเพิ่มความชุ่มชื้นให้แก่ป่า ซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยของแมลง และสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ เช่น เต่า , จิ้งจกน้ำ
                3.    ปัญหาด้านแรงงานย้ายถิ่นเพื่อรับจ้าง  เนื่องจากการทำเกษตรไม่พอกิน ต่อการดำรงชีพ  ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ  และอนามัย  เช่น  ปัญหาสังคม ขาดความอบอุ่นภายในครอบครัว  โดยทิ้งเด็ก  และคนชราไว้ในหมู่บ้าน
                แนวทางในการแก้ไขปัญหา โดยทางสถานีฯ จัดระเบียบชุมชน ทั้ง 3 หมู่บ้าน  พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต  ได้แก่  จัดหาแหล่งน้ำเพื่อการอุปโภค  บริโภค  และแหล่งน้ำเพื่อการเกษตร ในด้านของเรื่องการศึกษา  สาธารณสุข  เรื่องพื้นที่ทำกิน  การพัฒนาอาชีพ ในขั้นต้นอาศัยรับจ้างเป็นแรงงานในสถานีฯและทำงานใน  หน่วยจัดการต้นน้ำแม่สะลวม นอกจากนั้นประสานงานกับฝ่ายปกครอง ให้ชุมชนทั้ง 3 หมู่บ้าน  ได้สิทธิทางสังคมโดยมีบัตรประจำตัวประชาชนไปแล้วถึง   88  %